Penny's problemen | update 11-9

Zoals ik je verhaal lees was Penny ver weg en zag ze 2 honden die ze eng vond. Hierdoor liep ze van jou weg, dus ik ga ervanuit dat de enge honden bij jou in de buurt waren of achter jou. Daarna ga jij achter Penny aan en volgen die enge honden jou ook. Penny kijkt een paar keer om maar ziet waarschijnlijk die honden dan ook nog?

Nadat je haar gevonden had, Kwam ze wel naar je toe maar ze liet zich niet aanlijnen, ze koos ook voor het pas waar langs jullie naar huis kunnen lopen.

Ik denk dat Penny nog steeds angstig was voor die honden toen ze naar je toe kwam. Los kan je als angstige hond vluchten en aan de lijn ben je kwetsbaar en heb je geen ruimte om weg te rennen. Op zich dus best logisch dat ze zich niet wilde laten aanlijnen omdat ze nog angstig was. Het is heel vervelend dat Penny dit doet, maar eigenlijk redt ze zichzelf en gaat niet in blinde paniek op de vlucht want ze kijkt wel of jij nog volgt.

Ik snap dat je achter Penny aan gaat omdat je bang was haar kwijt te raken. Maar als je weet waar ze zit of als je weet dat ze niet ver weg vlucht dan zou je gewoon rustig er achteraan kunnen lopen of eventueel blijven staan en haar weer bij je roepen als de enge honden weg zijn. Hiermee straal jij vertrouwen uit en als Penny het dan ook weer vertrouwt komt ze wel weer en als het echt weer goed is dan kan je haar ook weer aanlijnen.

Bambi was ook erg bang soms voor honden, vooral als ze echt lomp op haar af kwamen. Meestal rende zij dan ook weg ergens de bosjes in. Ik liep er dan ook rustig achteraan of bleef staan. Als zij het weer oke vond dan kwam ze vanzelf. Ik zorgde er uiteraard wel voor dat ze los liep op veilig gebied, zonder wegen. Maar als ik Bambi zou aanlijnen op het moment dat ze eigenlijk had willen vluchten dan was ze echt heel bang en vaak werd ze dan juist aangevallen. Als de honden iets minder lomp op haar af kwamen dan kon ik haar vlucht gedrag verminderen om haar een tijdje vast te houden, de andere hond af te remmen door voor bambi te gaan staan en als de hond dan normaal liep, dan liet ik bambi los en dan bleef het vaak bij een snelle snuffel en liep ze netjes in een boog om de andere hond heen. Maar bij loslopende honden had zij echt de ruimte nodig en soms waren haar bogen dus ook enorm. Maar dan lag dat dus ook vaak aan de manier van begroeten, lomp aan komen stormen.

Maar bij Bambi wist ik dat ze altijd weer terug kwam dus dan is het ook makkelijker om daar vertrouwen in te hebben.

Vraagje, waarom laat je je hond los lopen terwijl jezelf het vertrouwen daar niet in heb. Waarom niet eerst goed onder Appél hebben en eerst met lange lijn leren loslopen? Positief benaderen. Je kan makkelijker een hond iets aanleren, dan afleren. 

Weet je hoeveel honden er in Nederland en Belgie vermist zijn? 

Chantal; het is wel handig als je het hele verhaal eerst even leest voordat je een reactie geeft ;) Jij hebt dat duidelijk niet gedaan. Ik had namelijk toch écht geschreven dat ik volledig op Penny vertrouwde en dat ze tijdens een lange training aan de lange lijn dit gedrag niet meer vertoonde. Toen ze losliep deed ze het in meerdere enge situaties ook niet meer.
En buiten dit gedrag stond/staat ze heel goed onder appél. Als zij los loopt (wat zij de komende tijd niet meer gaat doen) hoef ik maar even zacht haar naam te zeggen en ze staat stil en gaat op mij wachten tot ik zeg dat ze verder mag. En ik hoef ook maar één keer 'voor' te zeggen, dan rent ze enthousiast naar mij toe.
Echt jammer dat je niet eerst goed leest (of het gewoon niet begrijpt en toch dat soort dingen zegt)

Ciska; bedankt voor de uitgebreide reactie. Penny was inderdaad ver weg. Ze had net een bal gepakt. Toen keek ze plotseling op en ik zag dat achter mij twee honden aan het rennen waren. Ik weet niet zeker of ik Penny vervolgens had geroepen of dat ik op dat moment wilde doorlopen, maar in ieder geval één van de honden rende toen naar haar toe. Penny begon weg te draven, ik probeerde haar te roepen maar dat hielp niet. Ik ging inderdaad achter haar aan, toen stopte ze wel even en daarna rende ze weg en verdween ze achter de struiken. Inmiddels wilde de hond langs mij rennen maar ik had dat in de gaten en hield hem tegen. Die hond ging toen weg. Wat de andere hond deed weet ik niet zeker maar die leek haar op dat moment te negeren. Vervolgens ging ik meteen naar Penny zoeken, maar zij zag dat waarschijnlijk al en kwam weer achter de struiken vandaan. Ik was helemaal blij en begon haar vrolijk te roepen, ik dacht ook dat ze naar mij rende. .aar in plaats daarvan stopte ze even en draafde naar het pad waarmee we ook naar huis lopen. Daar wachtte ze wel even maar ze wilde niet naar mij toe komen. Dat duurde even (toen ze bij mij kwam wilde ze wel een knuffel en deed ze heel zielig). Maar dat was eigenlijk precies wat er gebeurde.

Ik begrijp dat ze zich zelf red en dat ze echt niet helemaal weg gaat. Maar ergens in de zomer schrok ze ook en rende ze ook weg. Toen was dat wel dicht bij een weg (heel erg dom van mij) en toen wilde ze oversteken terwijl er een auto aan kwam. Vervolgens probeerde ze in paniek door dat hele gebied naar huis te rennen (ik hoorde dat ze ook nog wat honden afsnauwde). Toen werd ze door een groep meiden tegen gehouden en die hebben haar even bij zich gehouden. Dat wil ik echt niet weer mee maken en ik voel me nog steeds vreselijk over dat dat mijn fout was. Daarom heeft dit mij ook zo geraakt, dat ze het laatst deed. Ik wil dit écht niet meer.

Ik wist trouwens niet echt waar ze was, eigenlijk. Ik wandel er best vaak, maar toevallig waren we een beetje op het einde van het gebied waar ik wandel (ik mag van mijn moeder helaas nog niet zo ver weg). Ze ging richting een stuk bos wat ik wel een beetje ken maar waar ik nog nooit alleen was geweest. Dat maakte het nog vervelender. Anders was ik misschien wel blijven staan.

Penny heeft dat ook dat ze het eng vind om in zo’n situatie aangelijnd te worden. Ik heb haar zelfs ook vanwege die reden even niet los kunnen laten. Ze associeerde het aanlijnen met de komst van een aggresieve of enge hond. Daardood wilde ze niet aangelijnd worden of raakte ze in paniek als ik haar aanlijnde. Maar dit was best wel snel weer veranderd.

Van Penny weet ik ook dat ze terug komt, maar door die ervaring dat ze bijna werd aangereden wil ik dit gewoon absoluut niet.

Nee dat wil je ook niet! Dat wil natuurlijk ook niemand hier.

Maar toen was het de eerste keer dat het gebeurde dus je verwachte het ook niet. Dus toen kon je er niet zo veel aan doen. Nu je weet dat penny zo kan reageren zul je haar niet meer overal los kunnen laten.

Natuurlijk is dat jammer, maar in een hondenleven gebeurd er altijd wel iets waardoor en hond anders wordt en anders zal reageren dan daarvoor.  Dat is jammer en natuurlijk heel zonde want je kan penny niet meer overal los laten wat voorheen wel kon.

Ik kan je verder niet echt tips geven, alleen dat je vanaf nu je elke keer de situatie zult moeten inschatten of het vertrouwd is om penny los te laten.

Zo liep ik een jaar geleden met een vrolijke open hondje aan de lijn en door een incident heb ik nu een hondje aan de lijn die angstig is en uitvalt.

Het is jammer dat er door dit soort gebeurtenissen je moet aanpassen. Maar denk dat veel eigenaren dit moeten een daardoor ook veel met hun hond moeten trainen.

Eigenlijk was die keer ook niet de eerste keer, na dat gedoe met die Mechelse herder deed ze het een paar keer. Toen heb ik haar lang aangelijnd uitgelaten (zonder echt te trainen) en dat ging goed. Ik liet haar dus weer los en dat was ook lang goed gegaan. Alleen toen ging het plotseling wel weer mis. Dat had ik ook niet verwacht. Maar ook daarom voelde ik me ook zo slecht.

Maar nu weet ik dus dat ze ook na een hele lange training (die vorige keer was dus alleen zonder trainen aan de lijn lopen en ook niet zo lang) niet betrouwbaar is met loslopen. Het is inderdaad heel erg vervelend dat het door een vervelende gebeurtenis niet meer kan. Ze genoot er altijd heel erg van en ik genoot er ook van. Dat kan nu niet meer omdat iemand zijn hond niet bij zich kon houden

Ik denk verder ook niet echt dat er dingen zijn die ik nog kan doen. Ik heb alles wel geprobeerd en sommige dingen leken te helpen, maar helaas zal ze nooit meer echt 100% betrouwbaar zijn. Misschien kan ik haar nog wel op rechte paden zonder zijweggetjes loslaten, maar dat ga ik de komende tijd ook niet doen

Dat touw heeft een trekkracht van 30 kilogram......echt dat houd wel....even kijken bij de schilderspullen bouwspullen daar ligt het.

jij bedoeld die op rol maar er is meer en dat is dikker 6 en 8mm en dat is mega sterk dat krijgt een mastiff zelf niet stuk met trekken ;)

Dat lijkt mij wel sterk genoeg, bedankt! Ik ga daar denk even naar kijken

Even een update

Vandaag heb ik heel erg lekker met haar gewandeld. Ik had nog een oude leren riem van ongeveer 2 meter en die heb ik aan de lange lijn (die is ongeveer 5 meter) vast gemaakt waardoor ze nu nog meer ruimte heeft. Ze heeft de hele wandeling eigenlijk een beetje mogen bepalen waar we naar toe gingen (alleen in het begin niet want ze wilt altijd de zelfde kant op, daar is het ook drukker en lopen veel honden los) en ze was heel erg relaxt.

Helaas is het vluchtgedrag wel weer terug, ook aan de lijn. Er liep in de verte een hond te rennen en toen ging ze eerst stil staan. Daarna wilde ze heel snel verder draven en toen ik mee liep ging ze alleen maar sneller. Dus ik stopte en zei dat ze moest meekomen, daarna begon ik een stukje richting die hond (hij was ver weg en kon niet bij haar komen) te lopen. Eerst moest ik haar meetrekken maar daarna ging ze meelopen en toen was ze ook meteen weer wat relaxter. Dit is ook de manier waar ik het eerder mee had opgelost en ik weet zeker dat het nu ook gaat werken

Aan het einde kwamen we die hond weer tegen maar dan aangelijnd. Ik ging Penny eerst even afleiden zodat er een grote afstand tussen haar en die hond zou blijven. Daarna zag ze die hond en ze vond het even spannend, maar ze ging niet uitvallen en ook niet echt grommen. Toen ben ik samen met haar achter die mevrouw gaan lopen en dat ging echt super, het kon haar niets meer schelen dat die hond daar liep. Ik ben echt super trots daar over

Ik hoop dat de volgende wandelingen ook zo gaan, maar ik heb er weer vertrouwen in

Lange band? Inrollen ofzo?

Ik heb al een lange lijn van 5 meter waar nu een leren riem van 2 meter aan vast zit, die gebruik ik ook dagelijks

Nou dat is toch een mooie oplossing.... goed bezig. ..en fijn dat je weer vertrouwen krijgt. Succes ermee....

Even weer een update

Momenteel gaat het echt super goed! Ik kan niet van elke dag beschrijven wat we precies hebben gedaan want dan wordt dit bericht veel te lang, maar in meerdere enge situaties had ze geen neiging om weg te vluchten en viel ze ook niet uit.

Sinds kort heb ik ook besloten meer met haar te doen tijdens het wandelen, zoals spelletjes en oefeningen. Normaal vond Penny dit niet leuk maar dat is volledig veranderd. Nu vind ze het heel erg leuk om steeds tijdens het wandelen trucjes te doen, op dingen te klimmen en snoepjes te zoeken.

Verder heb ik ook gemerkt dat ik ondanks dat ze aan de lijn zit gewoon nog met de bal of met de frisbee kan spelen. De lijn is lang genoeg en als ik toch wat riem te kort kom laat ik hem los. Ook is ze plotseling heel erg op de frisbee gericht (dat was ze eerst totaal niet) zodra ik er mee ga gooien. Vandaag en gisteren heb ik haar zelfs los gelaten om er mee te spelen (ze moet als we met de frisbee spelen altijd eerst een rondje om mij heen lopen zodat ze de situatie dan beter kan inschatten, dat was met de riem niet echt een succes).

Vandaag hebben we heel erg lang gewandeld (mijn ouders waren niet thuis dus die konden de tijd niet in de gaten houden ). Het ging heel erg goed, ook met andere honden. Eerst was het heel rustig, maar vervolgens kwamen er vanuit alle hoeken honden op ons af. Penny is echt heel rustig gebleven en negeerde ze gewoon. Ze vond het wel spannend toen iemand haar hond kwijt was en die aan het roepen was. Als Penny iemand hoort roepen denkt ze dat er een hond op haar af gaat rennen. Ze zat vandaag even te twijfelen, maar ging daarna meteen de snoepjes zoeken die ik op de grond had gestrooid.

Het gaat dus echt heel goed, ik heb weer veel meer vertrouwen in haar en omdat we samen meer doen lijkt ze een stuk vrolijker aan het einde van de wandeling. Ik ga haar alleen nog niet zonder bal of frisbee loslaten, ik weet namelijk nog niet hoe ze reageert als er een hond op haar af komt. Verder is dit gewoon heel fijn, ik weet met zo'n lange riem zeker dat ik haar niet kwijt kan raken en toch heeft ze genoeg ruimte en vrijheid.

Het enige wat minder gaat is het poep eten. Ik wil daar wel wat aan doen, maar ik heb echt alles geprobeerd  en dat hielp niet. Momenteel is het wel extreem, ik denk dat het binnenkort ook weer wat minder wordt, zo gaat dat vaker. Maar soms irriteert het mij wel :)

Dat klinkt heel gezellig. Het is ook heel leuk om tijdens het wandelen kleine opdrachten te geven aan je hond. Lekker samen bezig zijn 

@Ciska; het was ook heel erg leuk, Penny was daarna erg vrolijk

Weer een update;

De laatste tijd is het poep eten echt extreem geworden, leuk wandelen was met haar heel moeilijk. Dus ik ben daar weer mee bezig en het gaat nu iets beter. Zolang ik oplet kan ik het heel vaak voorkomen en soms laat ze het zelf al liggen omdat ze weet dat ze dan een beloning krijgt.

Over het vluchtgedrag, dat ging beter maar vandaag ging het weer helemaal verkeerd... Deze ochtend had ze nog een ontmoeting met een pup en dat ging echt super goed. Maar net liepen er twee labradors en raakte Penny volledig in paniek. Ze ging eerst naar ze snauwen en toen ik met haar weg liep veranderde dat in vluchten. Ze ging heel hard trekken en deed echt alles om weg te rennen. Dit ging ook best lang door en ik kon haar bijna niet kalmeren. Ze was echt helemaal in paniek. Toen ze eindelijk wat rustiger leek te worden gooide ik snoepjes in het gras. Die ging ze wel zoeken, maar toen ze klaar was begon ze weer te trekken. Toen we richting huis liepen ging het wel weer beter en ontspande ze weer een beetje.

Ik wordt hier eigenlijk best verdrietig van, dat ze niet zomaar los kan heb ik inmiddels geaccepteerd maar het wordt dus niet minder. Ik weet ook niet zo goed wat ik er verder nog aan kan doen, het ging weer zo goed en dan gebeurt dit...

Misschien even een tijdje wat rustgevends geven.
Er bestaan genoeg (natuurlijke) middeltjes.
Sneu dat ze zo angstig is.

Ik zat daar ook al aan te denken, maar ik weet zeker dat mijn moeder dat onzin gaat vinden... Maar ik ga er wel even beter naar kijken, misschien is het wel een optie

Bedankt voor de reactie

 Op een grotere afstand blijven van andere honden. Zorg dat ze niet hoeft te snauwen. Als ze dat doet, schiet ze vol adrenaline.

Voorlopig voorkomen, zodat ze meer vertrouwen krijgt.

"  Op een grotere afstand blijven van andere honden. Zorg dat ze niet hoeft te snauwen. Als ze dat doet, schiet ze vol adrenaline.
 
Voorlopig voorkomen, zodat ze meer vertrouwen krijgt. "

Suzanne en Luca

Over het algemeen probeer ik dat ook en leid ik haar af. Deze keer liep ik met haar een andere kant op, maar het hielp totaal niet. Ik heb ook het idee dat dat haar een stuk angstiger heeft gemaakt. Zij heeft altijd het gevoel dat zodra we weg lopen van iets engs ze moet vluchten.

Het uitvallen gaat trouwens de laatste tijd de ene keer heel goed en de andere keer slecht. Soms negeert ze honden waar ze normaal naar uitvalt en andere dagen blaft ze naar elke hond die ze ziet. Vanochtend en gisteren ging het bijvoorbeeld heel goed, ze keek totaal niet op van honden die ze niet kent, maar een paar dagen geleden viel ze heel erg uit naar een jonge hond/pup en ook vandaag viel ze uit in een situatie waarbij ze dat normaal niet doet.

Maar het is over het algemeen wel een stuk beter dan vroeger, voordat we begonnen met trainen.

Over dat voorkomen van dit soort dingen, momenteel wandel ik in het rustigste deel van het gebied waar ik wandel en vaak kom ik echt niemand tegen. Dit gebeurde toen ik naar huis wilde lopen. En helaas zijn er een hoop dingen die je niet kan voorkomen. Ik kon van te voren niet voorspellen dat dit zou gebeuren en dat die honden daar liepen.

Voorkomen lukt idd helaas niet altijd.

 Door er van weg te lopen bevestig je haar gevoel.

Als je mensen met andere honden kent kan je vragen om mee te willen helpen als je traint.

Zij moet opnieuw leren dat andere honden niet altijd eng zijn. Dit doe je door haar er aan te laten wennen op een veilige afstand. En welke afstand dat is, geeft ze zelf aan. Als ze niet meer reageert op de andere hond. En laten wennen en ondervinden dat er niet engs gebeurt, in combinatie met lekkers te geven. En langzaam aan steeds een beetje dichter bij.

Als het uitvallen varieert, heeft dit ook te maken met hoeveel spannende zaken ze daarvoor al heeft ondervonden. Dus al dan niet zelf een korter lontje hebben vanwege spanning en de energie van de andere hond heeft ook een zeer grote invloed. Hoe kalmer en rustiger de andere hond hoe geruster zij zal zijn.

 Bedankt voor je reactie. Dan is dat waarschijnlijk de rede dat ze op het moment dat ik weg loop nog meer wilt vluchten. Ik lette ook eigenlijk altijd op dat ik dat niet ging weglopen met haar maar deze keer deed ik dat verkeerd. Als ik meer afstand had genomen maar wel op zo'n manier dat ik niet weg was gelopen was ze misschien rustiger gebleven.

Het is helaas best moeilijk om te oefenen. Ik ben sowieso niet echt iemand die dat zomaar aan een vreemde gaat vragen en de mensen waar ik wel soms contact mee heb hebben honden waar Penny vaak geen problemen mee heeft (bij één hond gaat het de ene keer goed en de andere keer fout en daar kan ik wel mee oefenen). Verder zijn niet alle mensen hier aardig. Maar misschien ga ik het wel proberen.

Ik denk dat ik dan wat beter ga opletten op de momenten dat ze veel uitvalt en ga kijken wat daar voor is gebeurt. Ik had er eerder namelijk nog niet echt aan gedacht dat dat misschien invloed had. Maar ik heb ook een tijd geprobeerd haar voor de wandeling met trucjes doen en snoepjes zoeken moe te maken, alleen dat had ook niet echt effect.

Maar bedankt voor de reactie, hier heb ik veel aan!

Een update over deze ochtend:

Ik heb haar deze ochtend vroeg uitgelaten omdat ik het de rest van de dag erg druk heb en omdat ik dat altijd erg fijn vind. In het begin was Penny best angstig, in de verte waren honden aan het blaffen en dat vond ze best wel eng, ze was nogal gespannen. Ik ben toen gewoon door gelopen en had haar gerustgesteld wat ook hielp.

Toen we op het veld waren liepen er wat mensen langs en dat vond Penny ook spannend. Ze ging helemaal stil staan en deed haar poot omhoog om te kijken of er geen honden bij liepen. Ik had haar toen afgeleid en het ging daarna weer beter.

Ongeveer halverwege de wandeling was ze weer helemaal ontspannen en keek ze niet meer op van honden geblaf in de verte. Ik heb toen weer veel met haar gedaan. Eerst ging ik met de frisbee gooien maar daar had ze echt geen zin in. Toen pakte ik de bal en toen was ze helemaal blij. Na en tijdens het spelen met de bal oefende ik steeds trucjes wat ze erg leuk vond. Op de terug weg kwamen we nog langs een stapel boomstammen en daar heb ik steeds snoepjes in verstopt. Daarna liet ik haar steeds over allemaal dingen heen springen en dat vond ze ook heel erg leuk.

Toen we bijna thuis waren kwam er nog iemand op de fiets aan met een kaalgeschoren Cocker Spaniel en een kaalgeschoren Golden Retriever. Penny kent deze wel, maar ik was wel verbaast dat ze totaal niet op keek. Toen heb ik haar meteen heel uitgebreid beloond. Vervolgens kwam er ook nog iemand langs met een Beauceron. Daar blafde ze twee keer naar, maar ze was verder totaal niet bang. Ook deze heeft ze vaker gezien, maar ik had wel verwacht dat ze angstiger zou reageren dus ik was echt blij.

Het is ook wel duidelijk dat ze meer op mij gericht is als we tijdens de wandeling zo veel doen en ik ga ook proberen dat tijdens elke wandeling te doen. Ze ontspant daardoor. Het ging ook erg goed tijdens deze wandeling. Ik heb er weer meer vertrouwen in dat het goed kan komen en dat is heel erg fijn, dat vertrouwen was ik gisteren namelijk volledig verloren.

De Beauceron, zwarte kop/snuit. Leest niet zo goed als een hond met meerdere kleuren op de snuit. Dus dat kan ze best spannend vinden.
Stil staan = freeze en poot omhoog, zijn tekenen van stress/spanning.
Hoe meer ze ondervindt dat het best allemaal mee valt, hoe meer ze gaat ontspannen.
Hou er ook rekening mee dat spelen met frisbee en/ of bal ook weer de adrenaline activeert (zet de prooidrift in werking), daardoor gaat ook het stressniveau omhoog. Dus best niet te lang. Goed dat je haar achteraf ook nog snoepjes hebt laten zoeken. Daar worden ze rustig van.
Goed gedaan!
Niet te snel de hoop opgeven

 Bij het spelen met een bal of met een frisbee ervaar ik juist het tegenovergestelde. Vaak is ze daarna juist makkelijker met honden, dan is ze ook veel vrolijker. Maar ik doe het niet altijd want het is wel wat onhandig aan een lange lijn.

Ik geef inderdaad te snel de hoop op. Ik ben vaak als het één keer mis gaat heel erg verdrietig en dan heb ik het gevoel dat al die tijd van trainen voor niets is geweest en dat ik opnieuw kan beginnen. Maar ik ben er al vaker achter gekomen dat dat niet zo is (al helpt dat voor mij totaal niet want ik blijft me vreselijk voelen als er weer iets fout is gegaan).

'S middags heb ik ook gewandeld en dat ging echt super!

In het begin was ze weer wat gespannen, ze blafte naar fietsers omdat ze bang was dat die honden bij zich hadden. Toen ben ik heel rustig gaan lopen en uiteindelijk stopte ze omdat ze zag dat er niets aan de hand was. Vervolgens was ze weer heel snel ontspannen.

Eigenlijk had ze totaal geen zin om te wandelen en in het begin moest ik haar steeds een beetje mee trekken, maar daarna had ze wel heel veel zin. Tijdens het wandelen zelf kwam ik niet veel honden tegen, dus heb ik haar weer veel snoepjes laten zoeken en trucjes laten doen.

Op de terug weg was het plotseling heel druk met andere honden. Ik wachtte een tijd tot de meeste weg waren en toen deed ik weer spelletjes met haar, zo liet ik haar op boomstammen en bergen met zand klimmen. Alleen toen zag ik een hond waar ze eigenlijk altijd heel veel problemen mee heeft. Een tijd geleden rende hij op haar af terwijl ze ook probeerde te vluchten en sinds dat moment heeft ze echt een hekel aan hem (wat ik volledig begrijp want die situatie een tijd geleden was heel vervelend). Maar ik zag de hond te laat om te voorkomen dat hij best dicht langs ons moest lopen. Dus ik probeerde snel snoepjes te pakken en wilde haar afleiden, maar ik was te laat. Echter reageerde Penny echt heel anders dan ik had verwacht. In plaats van grommen, blaffen en uitvallen keek ze even naar hem en ging daarna weer verder met snuffelen. Dit is echt heel bijzonder, aangezien ze deze hond echt vreselijk vind en ik was heel erg trots op haar

Vervolgens liepen we verder. Toen kwam er plotseling vanachter een auto een jonge Stafford naar ons toe lopen (hij zat aan een flexi). Toen begon Penny wel te grommen. Ik stak meteen de straat over om haar meer ruimte te geven en tegelijkertijd begon ik haar af te leiden. Toen was het grommen over. Uiteindelijk haalde ik mijn hand met het snoepje ook weg om te kijken of ze zonder afleiding ook zo zou reageren en toen negeerde ze die hond ook. Ik was weer super trots!

In de buurt van ons huis liepen er aan de andere kant van de weg nog twee labradors. Met beide heeft ze verschillende ontmoetingen gehad waarvan sommige ook niet goed gingen. Echter negeerde Penny de eerste labrador volledig (zonder afleiding want ze was op dat moment niet echt geïnteresseerd in mij). Toen ze de tweede labrador zag ging ze zelfs stil staan en kwispelen. Ze wilde naar hem toe om hem gedag te zeggen, wat ik ook totaal niet had verwacht. Ik was weer super trots!

Dus, het gaat weer beter!

Het lijkt trouwens ook alsof ze veel meet gehecht aan mij raakt als we tijdens de wandeling veel doen. Ze wil meer door mij geaaid worden.

Laatst ging ze op de bank zelfs tegen mij aan liggen, dat doet ze normaal eigenlijk nooit

Ik heb een smile van het ene oor tot het andere door je tekst te lezen.
Super blij ben ik voor jullie.
Ik zou zeggen, geniet van elkaar

Ik heb een heel angstige hond gehad ( Bambi) en wat jij ervaart door met een bal of frisbee te spelen merkte ik ook erg bij Bambi.  Zij was dan vooral bang voor geluiden, maar door haar uit te dagen tot en spel ''vergat'' even dat ze bang was. En liep ze redelijk snel weer vrolijk verder.

En Moh is soms een beetje een onzeker hondje ook naar andere honden,  vooral aan de lijn en door haar truckjes  te laten doen die ze leuk vind heb ik het idee dat ze zich steeds iets zelfverzekerder wordt. Ik laat haar dan op dingen springen, muurtjes ofzo. Soms zijn ze aardig hoog, maar dan doen we het samen. Trots dat ze dan is als ze erop staat. Of op commando om bomen te sturen, over bankjes laten springen enzo. 

En idd de band met je hondje wordt dan ook sterker! 

@Eliane; Genieten van haar doe ik zeker en ik denk dat zij ook wel blij is met mij

@Ciska; Ik laat Penny ook altijd op dingen zoals muurtjes en boomstammen springen en dat vind ze ook geweldig. Soms is het voor haar ook te hoog maar dan til ik haar een beetje op zodat het toch lukt. Penny kan dan ook zo trots zijn.

Deze ochtend zijn wij weer gaan wandelen omdat ik het de rest van de dag nogal druk heb. Het begin ging wat minder goed, wat voornamelijk mijn schuld was.

Gisteren liepen we langs een busje waar kennelijk nog een hond in zat. Dat vond ik al vreemd omdat er niemand in de buurt was, maar ik negeerde het maar en liep gewoon verder.

Vandaag liep ik daar weer en toen stond dat busje er nog steeds en ook precies op de zelfde plek. Ik ben meteen gaan kijken en de hond zat er ook nog steeds in. Toen ik naar binnen keek zag ik dat de bovenkant van de kennel waar hij in zat helemaal vochtig en bevroren was.

Ik keek nog even verder en zag toen ook dat dat blauwe ding waarmee je kan aangeven hoe laat je bent gaan parkeren op 1 uur stond. Waarschijnlijk stond die auto daar al sinds gisteren 1 uur 's middags.

Ik was hier nogal geschokt door dat die hond daar al die tijd heeft gezeten in de kou. Ik had ook meteen foto's gemaakt maar ik was hierdoor aan het begin van de wandeling erg afgeleid en gespannen.

Vervolgens kwamen er weer vanaf alle hoeken honden op ons af lopen. Ook een hond die ik laatst eerder tegen kwam (toen ging het wel goed) en waar ze een lange tijd geleden zo'n slechte ervaring mee had, alleen nu liep hij los. Dus Penny was geschrokken en wist niet echt wat ze moest doen. Eerst liep ik weg om meer afstand te nemen maar toen wilde ze vluchten dus vervolgens ging ik rond lopen om te laten zien dat we niet weg gingen. Ook gooide ik snoepjes op de grond toen die hond weer wat verder weg was. Penny was weer rustig en wilde niet meer vluchten wat echt heel goed was 

Toen wilde ik doorlopen maar ik moest al snel weer stoppen omdat er iemand met een Mechelse herder liep die ook niet zo vriendelijk was. Maar ik heb al slechte ervaringen met dat ras dus daar kom ik ook liever niet bij in de buurt. Alleen die Mechelse herder ging naar een andere hond kijken die ook langs liep, dus die eigenaar begon meteen aan de riem te trekken en de hond te slaan, enkel omdat hij naar een andere hond keek... Ik heb de situatie maar genegeerd omdat ik liever niet weer een ruzie wil met een boze hondeneigenaar.

Daarna kon de wandeling pas echt beginnen en Penny wist mij al snel weer op te vrolijken. De rest van de wandeling ging het ook super. Ze was heel erg ontspannen en keek niet steeds bij elk geluid geschrokken op.

Ook is de lange lijn weer (gratis) een stuk langer geworden. Laatst hing er een lange leren politielijn (tussen 2 en 3 meter) in het losloopgebied aan een paal. Waarschijnlijk was iemand hem verloren. Toen heb ik hem laten hangen. Alleen een aantal dagen later was het heel hard aan het regenen dus besloot ik hem mee te nemen, hij was toch al wat verroest

Thuis had ik meteen op een speciale site voor verloren en gevonden voorwerpen een oproep gedaan, maar niemand heeft gereageerd. Dus ik heb besloten hem gewoon te gebruiken en Penny lijkt wel blij te zijn met die extra ruimte

De auto met de hond reed trouwens later langs, maar ik ga denk ik wel naar de hondenbescherming mailen, misschien kunnen ze er toch iets mee.

Vandaag was echt een vreselijke wandeling

Ze viel in het begin uit naar honden die langs rende, maar dat was nog niet eens zo erg, dat kon ik toch niet vermijden. We gingen vervolgens op een veld lopen waar we vaker lopen en daar ging ze gewoon snuffelen. Toen moet ze poepen dus ik hield de lijn heel slap. Alleen nadat ze had gepoept sprong ze plotseling naar iets en pakte het.

Ik zag meteen dat het een beest was dus ik riep keihard los, dat deed ze ook. Alleen hij was te groot voor een muis of een rat. Ik ging snel kijken en het bleek een heel klein en jong konijntje te zijn

Ik tilde hem op maar hij was al helemaal slap, ongeveer 10 seconden daarna was hij echt dood. Penny zag dat ik huilde en duwde meteen haar kop onder mijn arm om te troosten. Ik heb haar verder ook niet echt gestraft, maar ik was wel verdrietig.

De rest van de wandeling wilde Penny eigenlijk alleen maar naar huis, zij voelde zich ook slecht. Haar staart hing helemaal laag en ze keek me steeds met haar oren in haar nek aan. Omdat ik toch niet verwachtte dat het echt leuk zou worden en omdat ik op tijd thuis moest zijn voor het ontbijt besloot ik maar terug te gaan...

Nu moet ik er wel steeds aan denken

Ik hoop dat ik vanmiddag tijd genoeg heb om nog even met haar te lopen

Misschien een schrale troost, maar een jong konijntje of een jong haasje hoort daar ook niet in zijn eentje te liggen. Hazen leven niet in holen en jonge hazen liggen in een kuil te schuilen, hazen leven vaak in open gebieden. Konijnen leven in holen en een jong konijntje zal nooit scholen in zijn eentje in de bosjes. 

Hoogst waarschijnlijk was dit jonge konijntje al heel erg ziek en bijna dood. Als Penny het niet gepakt had dan was het uit zichzelf wel dood gegaan. Dit is namelijk geen natuurlijk gedrag voor een gezond jong konijntje of haasje.

Maar ondanks dat is het nog steeds geen leuke ervaring! 

Melissa en penny ik snap je hoor ik heb dat ook wel eens gehad met mijn hond    

Het was ook wel vreemd. Hij zat minder dan 3 meter van het pad af en daar komen eigenlijk nooit konijnen. Dat veld ligt namelijk ook niet echt in de natuur en de plekken waar wel heel veel konijnen zijn zijn best wel ver van dat veld vandaan.

Hij was ook totaal niet weg gerent. Ik was trouwens vergeten dat konijnen in holen zitten. Dan is het ook wel vreemd. Het was trouwens ook duidelijk een konijn. Misschien was het dan wel beter dat Penny hem ving.

Maar ik was vooral ook heel verbaast. Penny vang regelmatig muizen, maar konijnen heeft zij echt nog nooit gevangen.